Een likdoorn, wordt in de volksmond ook wel eeltpit of eksteroog genoemd. Waar een eeltpit een andere benaming is voor een likdoorn, is een eksteroog iets anders.
Het betreft twee verschillende vormen van eelt: 

• Bij een likdoorn groeit er een spitse punt van eelt naar binnen. Dat wil zeggen dat het gevormde eelt door druk van buitenaf op een kleine ruimte naar binnen wordt gedrukt. Doordat deze punt van eelt kan drukken op de zenuwen en bloedvaten kan je last hebben van een pijnlijke plek aan je voet.
• Een eksteroog is een ronde schijf eelt die zich meestal op de buitenzijde van de tenen bevindt. Bij een eksteroog drukt de schijf eelt in de huid maar is er geen sprake van een naar binnen groeiend eeltpunt.

Een eksteroog kan net zo veel pijn veroorzaken. Zowel een likdoorn als een eksteroog zijn goed te voorkomen door wrijving op tijd op te merken en goed passend schoeisel te dragen dat fijn zit. Een likdoorn is soms moeilijk te onderscheiden van een wrat. Een eeltpit kan namelijk soms zacht aanvoelen, maar meestal voelt deze ietwat hard aan en vaak is de grens tussen de eksteroog en de ‘gewone’ huid goed te zien.

Ze kunnen op de onmogelijke plaatsen zitten; onder de voet, maar ook tussen de tenen. Een likdoorn ontstaat door toegenomen eeltvorming op een plek waar de huid blootstaat aan druk. De aangroeiende eeltlaag boort zich (soms puntvormig) in de huid en dit veroorzaakt een branderig zeurende pijn.

Afhankelijk van de plaats waar het zit, hebben wij verschillende technieken om de plek drukvrij te maken waardoor je minder pijn ervan zal hebben. Bijvoorbeeld door middel van een orthese te maken zorgt het voor verlichting en het minder snel terug komen van de likdoorn. Uiteraard wordt de likdoorn wel eerst weggehaald voor de orthese in gebruik is genomen. Daarnaast is het ook raadzaam om goed naar de maat van je schoenen te (laten)kijken. Zijn deze niet te klein of te smal? Want een orthese werkt alleen in combinatie met de juiste schoenen.